Dünya Gerçekleri : Taksim gezi parkı olaylarının iç yüzü

Dünya Gerçekleri : Taksim gezi parkı olaylarının iç yüzü: Finans oligarşisinin hortumunu kesince ne olur?  En büyük darbe! Şimdi Türkiye’de son bir haftadır olan ekonomik gelişmelere bakalım, sonra ondan öncesine de geleceğiz.

Bu hafta TCMB çok önemli bir karar aldı. Bankaların Kredili Mevduat Hesapları (KMH) faizine ciddi bir sınırlama getirdi. Burada haksız ve fahiş faiz oranı tavanını yüzde 2.2 olarak belirledi. Bankalar, bu hesaplara aylık yüzde 5’e kadar çıkan faizler uyguluyordu.

İnanın bu Cumhuriyet tarihinde finans oligarşisine vurulmuş en büyük darbelerden birisidir.

KMH’ları liderliğini -bir kamu bankasını dışarıda tutarsak- İş Bankası yüzde 20 ile elinde bulunduruyordu.

(mehmet ali alaboranın neden mesele başka dediğini anlamışsınızdır. çünkü iş bankası ile 2,5 trilyonluk reklam anlaşması güme gideçek)

Bakın Türkiye’de finans oligarşisinin hortumunu kestiğiniz zaman ya da objektif koşullar gereği, finans oligarşisi gerilediği zaman, rejim önce sallanır, sonra değişir. 

Tabii darbe ile... 1960, 1971, 1980 ve 28 Şubat 1997... Hep böyle olmuştur. Çok yazdım ama yine yazayım; 

28 Şubat’ın en ciddi ekonomik nedeni, Erbakan’ın faizleri hızla düşürecek -çünkü kamu borçlanma gereği de aşağıya geliyordu- havuz sistemi idi. 

Bu sistem, kamu iktisadi teşebbüslerinin (KİT) hesaplarını bir kamu bankasında topluyor ve KİT’ler yine, ihtiyaçları olduğu zaman, bu ortak havuz hesabından düşük faizle borçlanabiliyorlardı. 

Bu faizleri hızla aşağıya çekecek bir uygulama olduğu gibi, finans oligarşisinin faiz hortumunu kesiyordu. Sonuçta 28 Şubat oldu ve bunun gibi birçok hortum yeniden -askerle- tesis edildi.

Reyhanlı, sermaye çıkışı ve Taksim...

Tam da şimdi, aynen 28 Şubat öncesinde olduğu gibi, Türkiye’nin, faizleri daha da aşağıya çekecek yeni bir ekonomi politikasına, ilk defa TCMB’nin de desteği ile girdiğini görüyoruz. 

Burada Başbakan’ın ve Numan Kurtulmuş’un belirleyiciliği artıyor. 

Ekonomi ve Sanayi Bakanlıkları’nın haklı olduğu belirginleşiyor ve (Yani Zafer Çağlayan ve Nihat Ergün’ün söyledikleri) sürece damgasını vuruyor. 

Son 15 gündür, malum çevreler, gelişmekte olan ülkelerden sermaye çıkışını da fırsat bilip, Türkiye’den hızlı sermaye çıkışını da tezgâhladılar.

Bunu hep yapmışlardır. Böylece faizleri ve kuru yukarı çekmeyi başarıp, TCMB’nin daha fazla faiz indirmesinin önüne geçmeye çalıştılar. 

Tabii ki bunun dışında, bu köşede hep yazıldı, Türkiye’nin sanayide Almanya ile rekabeti ve uzak pazarlarda kapışması, enerji hatlarını, özellikle Güney Gaz Koridoru ile çeşitlendirerek Rusya tekelini kırması, Irak ve savaş sonrası Suriye’de belirleyiciliğinin artması bizim finans oligarşisinin dış ortaklarının hiç istemediği şeyler... 

İnanın CHP’yi Reyhanlı katliamına kadar bunun için cepheye sürdüler, şimdi de bir iç kalkışma ve sonucunda yine post-’modern’ bir darbe için son kozlarını oynuyorlar.

İşte budur, olan bitenin arkasındaki temel ekonomi... 

ŞİİR DEMETİ 1

Hani bir sevgilin vardı 

Yedi sekiz sene önce, 

Dün yolda rasladım 

Sevindi beni görünce. 

Sokakta ayak üstü 

Konustuk ordan burdan. 

Evlenmiş, çocukları olmuş 

Bir kiz, bir oglan. 

Seni sordu 

Hic değişmedi dedim. 

Bildigin gibi.. 

Anlıyordu 

Mesutmus, kocasını seviyormuş. 

Kendilerininmiş evleri.. 

Bir suçlu gibi ezik. 

Sana selam söyledi 

Behçet Necatigil

Beni bu güzel havalar mahvetti,

Böyle havada istifa ettim

Evkaftaki memuriyetimden.

Tütüne böyle havada alıştım,

Böyle havada aşık oldum;

Eve ekmekle tuz götürmeyi

Böyle havalarda unuttum;

Şiir yazma hastalığım

Hep böyle havalarda nüksetti;

Beni bu güzel havalar mahvetti.

Orhan Veli

RİNDLERİN ÖLÜMÜ

Hafız'ın kabri olan bahçede bir gül varmış;

Yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle.

Gece; bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış

Eski Şiraz'ı hayal ettiren ahengiyle.

Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde;

Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter.

Ve serin serviler altında kalan kabrinde

Her seher bir gül açar;her gece bir bülbül öter.

Rüya gibi bir yazdı. Yarattın hevesinle

Her anını, her rengini, her şiirini hazdan.

Hala doludur bahçeler en tatlı sesinle!

Bir gün, bir uzak hatıra özlersen o yazdan

Körfezdeki dalgın suya bir bak, göreceksin:

Geçmiş gecelerden biri durmakta derinden;

Mehtap... iri güller... ve senin en güzel aksin...

Velhasıl o rüya duruyor yerli yerinde!

Yahya Kemal BEYATLI

BENİ GÜZEL HATIRLA

Beni güzel hatırla 

Bunlar son satırlar 

Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından 

Yada bir yağmr sel oldum sokağında 

Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim 

Beklide bir rüyaydım 

Senin için.. 

Uyandın ve ben bittim 

Beni güzel hatırla 

Çünkü sevdim seni ben her şeyini 

Sana sırdaş oldum dost oldum koynumda ağladın 

Yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini 

Beni üzdün kınamadım 

Alışıktım vefasızlığa el oldun aldırmadım 

Beni güzel hatırla 

Sayfalarca mektup bıraktım sana 

Şiirler yazdım her gece 

Çoğunu okutmadım 

Sakladım günahını sevabını içimde 

Sessizce gittim senden öncekiler gibi sende anlamadın 

Beni güzel hatırla 

Sana unutulmaz geceler bıraktım 

Sana en yorgun sabahlar 

Gülüşümü gözlerimi sonra sesimi bıraktım 

En güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka 

Söylenmemiş merhabalar sakladım her köşeye 

Vedalar bıraktım duraklarda 

Ne arasan bir sevdanın içinde 

Fazlasıyla bıraktım ardımda 

Beni güzel hatırla 

Dizlerimde uyuduğunu düşün 

Saçını okşadığımı üşüyen ellerini ısıttığımı 

Mutlu olduğun anları getir gözünün önüne 

Anlından öptüğüm dakikaları 

Birazdan kapını çalan kişi olabileceğini düşün 

Şaşırtmayı severim biliyorsun 

Bu da sana son sürprizim olsun 

Şimdi seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum 

Beni güzel hatırla 

GİDİYORUM … 

Tek Hece

Var mı beni içinizde tanıyan? 

Yaşanmadan çözülmeyen sır benim. 

Kalmasa da şöhretimi duymayan, 

Kimliğimi tarif etmek zor benim... 

Bülbül benim lisanımla ötüştü, 

Bir gül için can evinden tutuştu, 

Yüreğime Toroslar'dan çığ düştü, 

Yangınımı söndürmedi kar benim... 

Niceler sultandı, kraldı, şahtı, 

Benimle değişti talihi, bahtı, 

Yerle bir eyledim tac ile tahtı, 

Akıl almaz hünerlerim var benim... 

Kamil iken cahil ettim alimi, 

Vahşi iken yahşi ettim zalimi, 

Yavuz iken zebun ettim Selim'i, 

Her oyunu bozan gizli zor benim... 

Yeryüzünde ben ürettim veremi, 

Lokman Hekim bulamadı çaremi, 

Aslı için kül eyledim Kerem'i, 

İbrahim'in atıldığı kor benim... 

Sebep bazı Leyla, bazı Şirin'di, 

Hatrım için yüce dağlar delindi, 

Bilek gücüm Ferhat ile bilindi, 

Kuvvet benim, kudret benim, fer benim... 

İlahimle Mevlana'yı döndürdüm, 

Yunus'umla öfkeleri dindirdim, 

Günahımla çok ocaklar söndürdüm, 

Mevla'danım, hayır benim, şer benim... 

Benim için yaratıldı Muhammed, 

Benim için yağdırıldı o rahmet, 

Evliyanın sözündeki muhabbet, 

Embiyanın yüzündeki nur benim... 

Kimsesizim, hısmımda yok hasmım da, 

Görünmezim, cismimde yok resmim de, 

Dil üzmezim, tek hece var ismim de, 

Barınağım gönül denen yer benim... 

Benim adım aşk.

Cemal Safi